اَلْهَبَلُ [el-hebel] (fethateynle) Vâlide veledini yavı kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَبِلَتْهُ أُمُّهُ هَبَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا ثَكِلَتْهُ Ve
هَبَلٌ [hebel] Hâl ve şân ve şugl maʹnâsına müstaʹmeldir; ke-mâ se-yuzkeru.
هُبَلُّ [hubel] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Câhiliyye’de müşrikîn-i Ḵureyş’in bir putları ismidir ki Kaʹbe-i muʹazzamada durur idi; zikr olunan ʹizam ve dahâmet maʹnâsındandır. Ve Kelb kabîlesinden bir batn ismidir ahâlîsine هُبَلَاتٌ [Hubelât] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı