هِيجِ [hîci] (hâ’nın kesri ve cîm’in kesr üzere binâsıyla) ve
هِجْ [hic] (hâ’nın kesri ve cîm’in sükûnuyla) Nâka kısmına mahsûs zecr ve âzâr asvâtındandır.
هَجَا [hecâ] ve
هَجْ [hec] (hâ’ların fethiyle) Köpek kısmına mahsûs zecr ve âzâr asvâtındandır, Türkîde oş yerindedir. Ve âhirlerinin tenvîniyle de câ΄izdir.
اَلْهَجِيجُ [el-hecîc] أَجِيجٌ [ecîc] vezninde ve mürâdifidir ki zikr olundu. Hâ΄, hemzeden mübeddeledir. Derin dereye denir. Ve şol dûr u dırâz arza denir ki onda sülûk edenler bir ân akdem şurayı katʹ edeyim diye istiʹcâl eder ola. Ve kâhinlerin ve fâlcıların yer üzere çizdikleri çizgiye denir ki ahkâmlarına müteʹallik olur. Cemʹi هُجَّانٌ [huccân] gelir رُمَّانٌ [rummân] vezninde. Ve
هَجٌّ [hecc] ve
هَجِيجٌ [hecîc] Masdar olurlar, binâyı yıkmak maʹnâsına; yukâlu: هَجَّ الْبَيْتَ هَجًّا وَهَجِيجًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا هَدَمَهُ
هَجْ [hec] (tahfîfle) Bir kelimedir ki kelbin menʹinde istiʹmâl olunur; cîm’i sâkin kılmak ve münevven kılmak câ΄izdir, nitekim بَخْ ve بَخٍ derler. Ve بَخْ [baḣ] ḣâ-i muʹceme ile bir kelimedir ki bir nesneden rızâ ve medh mahallinde istiʹmâl olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı