اَلْأَفِينُ [el-efîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi re΄y ve ʹakl ve rüşdü vâhî sebük-magz adama denir; ve minhu’l-meselu: “إِنَّ الرَّقِينَ يُغَطِّي أَفْنَ الْأَفِينِ” Yaʹnî “Zînet-i zâhire ahmakın humkunu setr eder.” Ve
أَفِينٌ [efîn] Beyhûde yere lâf u güzâfla temeddüh eden fodula denir. Ve çürük cevze denir. Ve deve köşeğine denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı