اَلْإِحْتِجَارُ [el-iḩticâr] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Serhadd ve sınır olan yere sâ΄iri menʹ için mîl makûlesi nişân nasb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَجَرَ الْأَرْضَ إِذَا ضَرَبَ عَلَيْهَا مَنَارًا أَيْ يَمْنَعُهَا بِهِ عَنِ الْغَيْرِ Ve bir nesneyi kucağa almak ve kucağa komak maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَجَرَ اللَّوْحَ إِذَا وَضَعَهُ فِي حِجْرِهِ Ve bir yere yâ bir adama penâh getirmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَجَرَ بِهِ فُلاَنٌ إِذَا الْتَجَأَ إِلَيْهِ وَاسْتَعَاذَهُ Ve develerin karınları bir ʹârıza sebebiyle pekişmek maʹnâsınadır ki o sebeple dolup ve doymamak derecesine bâlig olur; yukâlu: إِحْتَجَرَتِ الْإِبِلُ إِذَا تَشَدَّدَتْ بُطُونُهَا
اَلْإِحْتِجَارُ [el-iḩticâr] (hemzenin kesri ve ḩâ’nın sükûnuyla) حُجْرَةٌ [ḩucret] edinmek; yukâlu: إِحْتَجَرْتُ حُجْرَةً أَيِ اتَّخَذْتُهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı