اَلْإِحْتِجَافُ [el-iḩticâf] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir nesneyi kendi nefsi için ihtiyâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَجَفَ الشَّيْءَ إِذَا اسْتَخْلَصَهُ Ve bir nesneyi kendi tarafına toplayıp çekmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَجَفَ الشَّيْءَ إِذَا حَازَهُ Ve nefsi bir nesne işlemekten menʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَجَفَ نَفْسَهُ عَنْ كَذَا إِذَا ظَلَفَهَا عَنْهُ
اَلْإِحْتِجَافُ [el-iḩticâf] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Menʹ etmek; tekûlu: إِحْتَجَفْتُ نَفْسِي عَنْ كَذَا إِذَا ظَلَفْتَهَا Ve ظَلْفٌ [żalf] żâ-i muʹcemenin fethi ve lâm’ın sükûnuyla menʹ maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı