اَلْأَرْعَلُ [el-erʹal] Bedende yere doğru sarkık ve düşük olan sevbe denir ki yukarı kaldırarak yürümeğe muztarr olunur; yukâlu: جَاءَ يَجُرُّ أَرْعَلَهُ أَيْ مَا تَهَدَّلَ مِنْ ثِيَابِهِ Ve fi’l-Esâs: ثَوْبٌ أَرْعَلُ أَيْ طَوِيلٌ مُسْتَرْخٍ Kezâlik pek uzayıp boylu olduğundan bir tarafa eğilip bükülmüş olan otlara denir; yukâlu: عُشْبٌ أَرْعَلُ أَيْ طَالَ حَتَّى انْثَنَى Burada مِنَ النَّبَاتِ وَطَابَ nüshaları galattır. Ve
أَرْعَلُ [erʹal] Ahmak adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَرْعَلُ أَيْ أَحْمَقُ
اَلْأَرْعَلُ [el-erʹal] (hemzenin ve ʹayn’ın fethiyle) Aşağı sarkan libâstır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı