اَلْأَرْشَمُ [el-erşem] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Çubuk çubuk alaca ve müntakış olan şey΄e denir. Ve taʹâmı koklayıp hırs ve şerehe düşkün olan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَرْشَمُ إِذَا كَانَ يَتَشَمَّمُ الطَّعَامَ وَيَحْرِصُ عَلَيْهِ Ve gayr-i memdûh olan azca yağmura denir; yukâlu: غَيْثٌ أَرْشَمُ أَيْ قَلِيلٌ مَذْمُومٌ Ve köpeğe denir, كَلْبٌ [kelb] maʹnâsına.
اَلْأَرْشَمُ [el-erşem] (hemzenin ve şîn’in fethiyle) Sıfat-ı mezbûre ile muttasıf olan kimse. Ve
أَرْشَمُ [erşem] Şol nesneye dahi derler ki onda alacalık ve hutût ola. Ve
أَرْشَمُ [erşem] Şol yağmura dahi derler ki kalîl olup mezmûm ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı