اَلْإِسْتِفْحَالُ [el-istifḩâl] Hindistân’da vilâyet-i Kâbul عِلْجٌ [ʹilc]]lerinin yaʹnî aslâ bir dîn ile mütedeyyin olmayan tâ΄ifenin kendi ʹavretleri içre erkek salıvermelerine ıtlâk olunur. Oraya ʹArabdan bir tenû-mend, ʹazîmü’l-heykel şahs vardıkta dölünü almak için nisvânlarıyla mezbûru taḣliye edip deyyûsluk eder; yukâlu: اَلْأَعْلَاجُ تَسْتَفْحِلُ وَهُوَ مَا يَفْعَلُهُ أَعْلَاجُ كَابُلَ إِذَا رَأَوْا رَجُلًا جَسِيمًا مِنَ الْعَرَبِ خَلُّوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ نِسَائِهِمْ لِيُولَدَ فِيهِمْ مِثْلُهُ Ve hurmâ ağacı sonradan erkeklik eylemek maʹnâsınadır ki meyve vermez olur; yukâlu: إِسْتَفْحَلَتِ النَّخْلَةُ إِذَا صَارَتْ فُحَّالًا Ve bir mâdde büyüyüp müştedd ve ʹazîm olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: إِسْتَفْحَلَ الْأَمْرُ إِذَا تَفَاقَمَ
اَلْإِسْتِفْحَالُ [el-istifḩâl] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bir emr ʹazîm olmak; yukâlu: إِسْتَفْحَلَ الْأَمْرُ أَيْ تَفَاقَمَ إِذَا عَظُمَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı