الإِسْتِقَاءَةُ [el-istiḵâ΄et] (إِسْتِفَادَةٌ [istifâdet] vezninde) ve
التَّقَيُّؤُ [et-teḵayyu΄] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Mü΄ellifin icmâline göre mutlakan kusmak maʹnâsınadır. Lâkin şârihin beyânına göre ʹamel ve tekellüfle kusmak maʹnâsınadırlar; yukâlu: إِسْتَقَاءَ الرَّجُلُ وَتَقَيَّأَ أَي اِسْتَخْرَجَ مَا فِي جَوْفِهِ عَامِدًا Ve bir hatun zevcine kemâl-i şebak u hırsından hücûm edip kendisini üzerine ilkâ eylese تَقَيَّأَتِ الْمَرْأَةُ derler; تَعَرَّضَتْ لِبَعْلِهَا وَأَلْقَتْ نَفْسَهَا عَلَيْهِ maʹnâsına; gûyâ ki istifrâg-ı şehvet eylemiş olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı