اَلْإِشْتِلَاءُ [el-iştilâ΄] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bu dahi bir müzâyakadan istihlâs için bir adamı çağırmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِشْتَلَاهُ إِذَا دَعَاهُ لِيُنْجِيَهُ مِنْ ضِيقٍ أَوْ هَلَاكٍ
اَلْإِشْتِلَاءُ [el-iştilâ΄] (kezâlik hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: إِسْتَشْلَاهُ وَاشْتَلَاهُ إِذَا اسْتَنْقَذَهُ Ve her kimseyi ki bir mekândan halâs için daʹvet etsen أَسْتَشْلَيْتَهُوأَشْتَلَيْتَهُ dersin. Kâle’l-Ḵuṯâmî yemdehu reculen: “قَتَلْتَ كَلْبًا وَبَكْرًا وَاشْتَلَيْتَ || بِنَا فَقَدْ أَرَدْتَ بِأَنْ يَسْتَجْمِعَ الْوَادِي”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı