اَلْإِشْتِقَاقُ [el-iştiḵâḵ] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Yarılmış nesnenin bir شِقٌّ [şiḵḵ]ını ahz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: اِشْتَقَّ الشَّيْءَ إِذَا أَخَذَ شِقَّهُ Ve tekellüm ve husûmet makûlesi evzâʹda râst ve istikâmete sülûk eylemeyip gâh sağa ve gâh sola meyelân eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir ki yanlamak taʹbîr olunur; yukâlu: اِشْتَقَّ فِي الْكَلاَمِ وَالْخُصُومَةِ إِذَا أَخَذَ يَمِينًا وَشِمَالاً يَعْنِي وَتَرَكَ الْقَصْدَ Ve sarfiyyûn ʹörfünde bir kelimeden kelime-i uhrâ ihrâc eylemeğe ıtlâk olunur; yukâlu: اِشْتَقَّ ضَرْبًا مِنَ الضُّرُوبِ أَيْ أَخَذَ وَأَخْرَجَ مِنْهُ
اَلْإِشْتِقَاقُ [el-iştiḵâḵ] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bir nesnenin yarısın almak. Ve
إِشْتِقَاقٌ [iştikâḵ] Kelimâtta ve husûmette doğrusın terk edip sağ cânibi ve sol cânibi ahz etmeğe de derler. Ve bir harfin bir harften iştikâkı harf-i evveli harf-i sânîden ahz etmektir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı