اَلْإِعْتِمَالُ [el-iʹtimâl] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir işi bir adam bi-nefsihi işlemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْتَمَلَ الرَّجُلُ إِذَا أَعْمَلَ بِنَفْسِهِ Mü΄ellifin tefsîrine göre إِعْتِمَالٌ [iʹtimâl] sâ΄irin medhal ve muʹâveneti olmayarak yalnız başına işlemek olur ki meşakkati müstelzimdir, lâkin Esâs’ta اَلرَّجُلُ يَعْتَمِلُ لِنَفْسِهِ وَيَسْتَعْمِلُ غَيْرَهُ وَيَتَعَمَّلُ فِي حَاجَاتِ النَّاسِ ʹibâretiyle mersûm olmakla ona göre إِعْتِمَالٌ [iʹtimâl] bir adam kendi nefsi için yaʹnî o iş kendisine ʹâ΄id olmak için işlemek olur, meselâ kâtib nefsi için bir kitâb yazmak gibi ve تَعَمُّلٌ [teʹammul] gayr için zahmet çekip işlemek olur, eger mü΄ellifin tefsîri bu kavle tevfîk murâd olunur ise إِذَا عَمِلَ الرَّجُلُ عَمَلًا مُتَعَلِّقًا بِنَفْسِهِ takdîr olunur, fe’lyunzar.
اَلْإِعْتِمَالُ [el-iʹtimâl] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) İşte muztarib olmak; yukâlu: إِعْتَمَلَ فُلَانٌ إِذَا اضْطَرَبَ فِي الْعَمَلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı