اَلْإِعْوِجَاجُ [el-iʹvicâc] (إِحْمِرَارٌ [iḩmirâr] vezninde) Bir nesne fî-zâtihi pek eğri olmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْوَجَّ الشَّيْءُ إِعْوِجَاجًا إِذَا انْحَنَى Bu tefsîr Miṡbâḩ’dan me΄hûzdur. Onda bu ʹibâretle mersûmdur: yukâlu: إِعْوَجَّ الشَّيْءُ إِعْوِجَاجًا إِذَا انْحَنَى مِنْ ذَاتِهِ فَهُوَ مُعْوَجٌّ بِتَشْدِيدِ الْجِيمِ وَعَوَّجْتُهُ تَعْوِيجًا فَهُوَ مُعَوَّجٌ بِتَشْدِيدِ الْوَاوِ وَتَعَوَّجَ هُوَ وَأَمَّا الَّذِي اِنْحَنَى بِذَاتِهِ فَيُقَالُ اِعْوَجَّ إِعْوِجَاجًا Pes تَعَوُّجٌ [teʹavvuc] kendiliğinden eğrilmek maʹnâsına olup تَعْوِيجٌ [taʹvîc]den dahi mutâviʹ olur.
اَلْإِعْوِجَاجُ [el-iʹvicâc] (hemzenin ve vâv’ın kesriyle) Eğilmek; yukâlu: إِعْوَجَّ إِعْوِجَاجًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı