اَلْأَعْمَاءُ [el-aʹmâ΄] (hemzenin fethiyle) Câhil ve nâdânlara denir; أَعْمَى [aʹmâ] kelimesinin cemʹidir; yukâlu: هُمْ أَعْمَاءٌ أَيْ جُهَّالٌ Şârih der ki mü΄ellifin siyâkı iki vechle galatı müştemildir: Evvelâ Muḩkem’de mansûs olduğu üzere أَعْمَاءٌ [aʹmâ΄] مَجَاهِلُ [mecâhil] maʹnâsınadır ki mîm’in fethiyledir, mechûl ve nâ-maʹlûm nesnelerden ʹibârettir. Sâniyâ müfredi أَعْمَى [aʹmâ] değildir, belki عَمِي [ʹamî] kelimesidir, كَتِفٌ [ketif] vezninde ki bi-maʹnâ mefʹûldür. İntehâ. Ve
أَعْمَاءٌ [aʹmâ΄] Şol arazîye ıtlâk olunur ki onda katʹâ âbâdânlık ve şenlik ve ʹimâret eseri olmaya; yukâlu: رَمَى بِهِمْ فِي الْأَعْمَاءِ وَهِيَ أَغْفَالُ الْأَرْضِ الَّتِي لَا عِمَارَةَ بِهَا Ve uzun boylu adamlara denir.
اَلْأَعْمَاءُ [el-aʹmâ΄] (hemzenin fethi ve elifin meddiyle) Kezâlik zikr olunan yerlerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı