اَلْإِنْبِيَاقُ [el-inbiyâḵ] (إِنْفِعَالٌ [infiʹâl] vezninde) Bir adama âfet ve belâ îsâliyle hücûm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِنْبَاقَ عَلَيْهِمُ الدَّهْرُ إِذَا هَجَمَ عَلَيْهِمْ بِالدَّاهِيَةِ
اَلْإِنْبِيَاقُ [el-inbiyâḵ] (hemzenin ve bâ’nın kesriyle) Söz ile bir kimsenin üzerine atılmak; yukâlu: إِنْبَاقَ عَلَيْنَا بِالْكَلَامِ أَيِ انْبَعَثَ مِثْلُ انْبَاعَ Bu makâmda Cevherî kelimeteyn-i mezbûreteynde elifi zâ΄id iʹtibâr etmiştir, إِحْمَارَّ [iḩmârre]de olan elif ziyâdesi gibi, egerçi sâhib-i Ḵâmûs“Bâb-ı ecveftendir, Cevherî galat etmiş” demiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı