اَلْإِنْسَانُ [el-insân] (hemzenin kesriyle) Bu dahi إِنْسٌ [ins] gibi beşer maʹnâsınadır, recül ve imreʹeye ıtlâk olunur. Ve mer΄eye إِنْسَانَةٌ [insânet] ıtlâkı lügat-ı ʹâmmiyyedir. Gerçi işbu: ḣ لَقَدْ كَسَتْنِي فِي الْهَوَى || مَلابِسَ الصَّبِّ الْغَزِلْ || إِنْسَانَةٌ فَتَّانَةٌ || بَدْرُ الدُّجَى مِنْهَا خَجِلْ|| إِذَا زَنَتْ عَيْنِي بِهَا || فَبِالدُّمُوعِ تَغْتَسِلْ Ḣ şiʹrde mesmûʹ oldu lâkin müvelled olmak zann olunur.
اَلْإِنْسَانُ [el-insân] Âdemî-zâde. Ve nisâ tâ΄ifesinden olana dahi إِنْسَانٌ [insân] denir, إِنْسَانَةٌ denmez egerçi ʹâmme إِنْسَانَةٌ derler. Ve
إِنْسَانُ الْعَيْنِ [insânu’l-ʹayn] Göz bebeği, merdüm-i çeşm maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı