اَلتَّذْوِيبُ [et-težvîb] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bu dahi eritmek maʹnâsınadır; yukâlu: ذَوَّبَ الشَّحْمَ بِمَعْنَى أَذَابَهُ Ve oğlanın cebhesine kâkül komak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَوَّبَ الْغُلاَمَ إِذَا عَمِلَ لَهُ ذُؤَابَةً Bunda asl olan hemze ile olmaktır, zîrâ ذُؤَابَةٌ [žu΄âbet] kelimesinin ʹayn’ı mehmûzdur, niteki mâddesinde zikr olundu, lâkin bu hilâf-ı kıyâs üzere vâv ile vârid olmuştur. Ve
اَلْإِسْتِذَابَةُ [el-istižâbet] ذَوْبٌ [ževb] taleb eylemek maʹnâsınadır, tekûlu: إِسْتَذَبْتُهُ أَيْ طَلَبْتُ مِنْهُ الذَّوْبَ عَلَى عَامَّةِ مَا يَدُلُّ هَذَا الْبِنَاءُ
اَلتَّذْوِيبُ [et-težvîb] Bi-maʹnâhu. Ve
إِذَابَةٌ [ižâbet] Lafzı gâret etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَذَابَ عَلَيْنَا بَنُو فُلَانٍ أَيْ أَغَارَوا Ve ihlâk maʹnâsına dahi istiʹmâl olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı