اَلتَّزَاوُفُ [et-tezâvuf] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Fârisliğe heves-nâk olan nev-civânlar bir gûne hiffet ve çabukluk taʹallüm ve meşk edişmek maʹnâsınadır. Sûreti budur ki birer birer gelip tertîb eyledikleri sedd ve seki makûlesi binânın rüknünün bir ucuna bir elini koyup ve ayakları yere değmeyerek muʹallak-gûne havâda fırıl fırıl dönerek çabuklukla mekânlarına ʹavdet ederler, cânbâzların havâda muʹallak-gûne dönmeleri gibi bir maʹnâdır, lâkin bir hoşça sûreti maʹlûm olmadı; yukâlu: اَلْغِلْمَانُ يَتَزَاوَفُونَ وَهُوَ أَنْ يَجِيءَ أَحَدُهُمْ إِلَى رُكْنِ الدُّكَّانِ فَيَضَعَ يَدَهُ عَلَى حَرْفِهِ ثُمَّ يَزُوفَ زَوْفَةً فَيَسْتَقِلَّ مِنْ مَوْضِعِهِ وَيَدُورَ فِي الْهَوَاءِ حَتَّى يَعُودَ إِلَى مَكَانِهِ يَتَعَلَّمُونَ بِذَلِكَ الْخِفَّةَ لِلْفُرُوسِيَّةِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı