اَلتَّعْشِيرُ [et-taʹşîr] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bu dahi mâlın ʹöşrünü almak maʹnâsınadır; yukâlu: عَشَّرَ الْقَوْمَ إِذَا أَخَذَ عُشْرَ أَمْوَالِهِمْ Ve eşek kısmı bir solukta on kerre vasl ve terdîd ile anırmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: عَشَّرَ الْحِمَارُ إِذَا تَابَعَ النَّهِيقَ عَشْرًا وَالْغُرَابُ نَعَقَ كَذَلِكَ أَيْ عَشْرَ نَقَعَاتٍ مُتَوَالِيَاتٍ Ve nâka عُشَرَاءُ [ʹuşerâ΄] olmak maʹnâsınadır; yukâlu: عَشَّرَتِ النَّاقَةُ إِذَا صَارَتْ عُشَرَاءَ Ke-mâ se-yuzkeru.
اَلتَّعْشِيرُ [et-taʹşîr] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Nâka عُشَرَاءُ[ʹuşerâ΄] olmak yaʹnî on aylık yüklü olmak; yukâlu: عَشَّرْتُ النَّاقَةَ تَعْشِيرًا أَيْ صَارَتْ عُشَرَاءَ Ve Mushaf-ı şerîfe ʹaşr yazmak. Ve
تَعْشِيرٌ [taʹşîr] Hımârın bir demde on kerre çağırmasıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı