اَلتَّعَظْعُظُ [et-teʹażʹuż] Uğraştan irkilip geri çekilmek; yukâlu li’l-cebâni: قَدْ تَعَظْعَظَ إِذَا نَكَصَ فِي الْقِتَالِ مَأْخُوذٌ مِنْ عَظْعَظَ السَّهْمُ Ve kavluhum fi’l-meseli: “لَا تَعِظِينِي وَتَعَظْعَظِي” أَيْ لَا تُوصِينِي وَأَوْصِي نَفْسَكِ Cevherî eydür: Bu Ebû ʹUbeyd rivâyetidir, ammâ ben zann ederim ki تُعَظْعِظِي tâ’nın zammıyla olup عَظْعَظَ السَّهْمُ den me΄hûz ola, ok eğri gitmek maʹnâsına ki maʹnâ-yı kelâm bu takdîrce salâha emr etme ki hâlâ ki nefsin fesâd üzere ola demek olur, nitekim şâʹir bu şiʹrinde işâret etmiştir: “لَا تَنْهَ عَنْ خُلُقٍ وَتَأْتِيَ مِثْلَهُ ||عَارٌ عَلَيْكَ إِذَا فَعَلْتَ عَظِيمُ”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı