اَلتَّفَارُطُ [et-tefâruṯ] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Bir kimseye niçe hümûm ve havâdis bir vaktte isâbet ve ʹurûz eylemek, ʹalâ-kavlin birbirini sebk ve takaddüm ederek isâbet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَارَطَتْهُ الْهُمُومُ إِذَا أَصَابَتْهُ فِي الْفَرْطِ أَيِ الْحِينِ أَوْ تَسَابَقَتْ إِلَيْهِ Ve sürʹat edip sâ΄iri sebk ve takaddüm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَارَطَ فُلاَنٌ إِذَا سَبَقَ وَتَسَرَّعَ Ve bir kimsenin vakti geçmekle yetişmek murâd eden kimse yetişemeyip fevt eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَارَطَ الشَّيْءُ إِذَا تَأَخَّرَ وَقْتُهُ فَلَمْ يَلْحَقْهُ مَنْ أَرَادَهُ
اَلتَّفَارُطُ [et-tefâruṯ] (tâ’nın fethi ve râ’nın zammıyla) Bir niçe kimse birbirin sebkat etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı