اَلتَّقْشِيبُ [et-taḵşîb] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir şey΄e bir nesne bulaştırmak maʹnâsınadır ki teksîri mutazammındır; yukâlu: قَشَّبَهُ بِهِ تَقْشِيبًا إِذَا لَطَخَهُ بِهِ Ve bed râyiha bir kimseyi azürde ve dil-gîr eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: قَشَّبَتْنِي رِيحُهُ أَيْ آذَانِي Ve bu baʹzı nüshada sülâsî ʹunvânıyla mersûmdur. Ve mü΄ellif misâl-i mezkûr ile işbu: “إِنَّ رَجُلاً يَمُرُّ عَلَى جِسْرِ جَهَنَّمَ فَيَقُولُ يَا رَبِّ قَشَّبَتْنِي رِيحُهَا” hadîsine telmîh eylemiştir. Kâle fi’n-Nihâyeأَيْ سَمَّنِي وَكُلُّ مَسْمُومٍ قَشِيبٌ وَمُقَشَّبٌ يُقَالُ قَشَّبَتْنِي الرِّيحُ وَقَشَّبَتْنِي Buna göre maʹnâ-yı evvelden me΄hûz olur.
اَلتَّقْشِيبُ [et-taḵşîb] (tâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Ezâ etmek; yukâlu: قَشَّبَنِي رِيحُهُ أَيْ آذَانِي كَأَنَّهُ قَالَ سَمَّنِي رِيحُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı