et-teḵarrub ~ اَلتَّقَرُّبُ

Kamus-ı Muhit - التقرب maddesi

اَلتَّقَرُّبُ [et-teḵarrub] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) ve

اَلتِّقِرَّابُ [et-tiḵirrâb] Kesreteyn ve teşdîd-i râ ile تِفِعَّالٌ [tifiʹʹâl] vezninde ki masdar-ı sânîdir, bir kimseye bir vesîle ile kurb taleb ve o kayda dürüşmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَقَرَّبَ بِهِ تَقَرُّبًا وَتِقِرَّابًا إِذَا طَلَبَ الْقُرْبَةَ بِهِ Ve bir kimse böğür taʹbîr olunan ʹuzv-ı mezkûruna ellerini komak maʹnâsınadır; yukâlu: تَقَرَّبَ الرَّجُلُ إِذَا وَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى قُرُبِهِ Ve ʹArablar bir kimseyi taʹcîl eylemeğe hass ve igrâ eyledikte تَقَرَّبْ تَقَرَّبْ derler, emr-i hâzır bünyesiyle, إِعْجَلْ وَأَسْرِعْ maʹnâsına. Şârihin beyânına göre sîga-i mezbûre mutasarrıf değildir, emr bünyesine mahsûstur.

Vankulu Lugatı - التقرب maddesi

اَلتَّقَرُّبُ [et-teḵarrub] (fethateynle ve râ’nın zammı ve teşdîdiyle) Ḣudây taʹâlâya bir şey΄le kurb taleb etmek; yukâlu: تَقَرَّبَ إِلَى اللهِ بِشَيْءٍ أَيْ طَلَبَ بِهِ الْقُرْبَةَ عِنْدَهُ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı