اَلتَّنْشِيمُ [et-tenşîm] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Et bozulmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَّمَ اللَّحْمُ إِذَا تَغَيَّرَ Ve bir nesneye şürûʹ ve ibtidâ kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَّمَ فِي الْأَمْرِ إِذَا ابْتَدَأَ Ve bir şerr ve kerîheye ilişip uğraşmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَّمَ فِي الشَّرِّ إِذَا أَخَذَ وَنَشِبَ Ve yer çepelli olmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَّمَتِ الْأرْضُ إِذَا نَزَّتْ Ve bülend ve ʹâlî eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَّمَ اللهُ ذِكْرَهُ أَيْ رَفَعَهُ
اَلتَّنْشِيمُ [et-tenşîm] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Et mütegayyir olup yaramaz râyiha bağlamağa başlamak. Ve
تَنْشِيمٌ [tenşîm] Bir fâsid işe başlamağa dahi derler; yukâlu: نَشَّمَ الْقَوْمُ فِي الْأَمْرِ إِذَا أَخَذُوا فِيهِ وَلَا يَكُونُ إِلَّا فِي الشَّرِّ ve minhu kavluhum: نَشَّمَ النَّاسُ فِي عُثْمَانَ رضي الله عنه
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı