اَلتَّهَافُتُ [et-tehâfut] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Bir nesne üzere bi’l-ihtiyâr peyderpey düşüşmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَهَافَتَ عَلَى الشَّيْءِ إِذَا تَسَاقَطَ وَتَتَابَعَ Şârihin beyânına göre ekseriyyâ şerr husûsunda müstaʹmeldir, pervânenin çerâga tehâfütü gibi.
اَلْإِنْهِفَاتُ [el-inhifât] (hemzenin kesriyle ve nûn’un sükûnuyla) ve
اَلتَّهَافُتُ [et-tehâfut] (tâ’nın fethi ve fâ’nın zammıyla) Bir nesne pâre pâre olup düşmek. Ve pervâne âteşe düşmeğe dahi derler; yukâlu: تَهَافَتَ الْفَرَاشُ أَيْ تَسَاقَطَ Ve فَرَاشٌ [ferâş] fâ’nın fethiyle ve râ’nın tahfîfiyle pervâne dedikleri nesnedir ki gece ile kendin oda vurur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı