اَلتَّهَوُّشُ [et-tehevvuş] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) ve
اَلتَّهَاوُشُ [et-tehâvuş] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Karış muruş olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَهَوَّشَ الْقَوْمُ وَتَهَاوَشُوا إِذَا اخْتَلَطُوا Ve
تَهَوُّشٌ [tehevvuş] Şuradan buradan birikmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَهَوَّشُوا عَلَيْهِ إِذَا اجْتَمَعُوا
اَلتَّهَاوِشُ [et-tehâviş] Tâ-yı fevkiyye ile مَهَاوِشُ [mehâviş] vezninde ki hadîste yaʹnî işbu: ḣمَنْ أَصَابَ مَالاً مِنْ تَهَاوِشَ أَذْهَبَهُ اللهُ فِي نَهَابِرَḢ hadîsine vârid olmuştur. تَهْوَاشٌ [tehvâş] lafzının cemʹidir ki aslı تَهَاوِيشُ [tehâvîş] olmakla kasr olunmuştur; هَوْشٌ [hevş] lafzından tefʹâldir, helâl ve harâmdan cemʹ-i mâl eylemeğe denir. Pes maʹnâ: “Bir kimse ki cihât-ı nâ-meşrûʹadan kesb-i mâl eyleye, Hak taʹâlâ o mâlı mehâlike sarf ve izâʹat eder.” Şârih der ki mîm’le مَهَاوِشُ ve nûn’la نَهَاوِشَ ʹunvânlarıyla da mervîdir. Mîm’le gûyâ ki مَهْوَشٌ [mehveş] lafzından cemʹdir ki هَوْشٌ [hevş]ten mefʹaldir ve nûn’la mezâlim ve mehâyif maʹnâsınadır ki mâddesinde zikr olundu. Ve نَهَابِرُ [nehâbir] mehâlik maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı