اَلْجَيْئَةُ [el-cey΄et] (cîm’in fethiyle) ve
اَلْجَايِئَةُ [el-câyi΄et] Yaradan akan kan ve irin makûlesi çirke denir; yukâlu: سَالَتْ جِيئَةُ الْقُرْحِ وَجَايِئَتُهُ أَيِ الْقَيْحُ وَالدَّمُ Ve
جِيئَةٌ [cî΄et] Etrâftan su gelip müctemiʹ olacak mevziʹe denir. Ve bu maʹnâda eşher ve aʹref olan جَيَّةٌ [ceyyet] olmaktır yâ’nın teşdîdiyle ki جَوَى [cevâ] mâddesinden me΄hûzdur, fesâd-ı cevf maʹnâsına, zîrâ su irkilip bir müddet durdukta elbette fâsid ve mütegayyir olur, lâkin gelmek mâddesinden me΄hûz olmak dahi baʹîd değildir. Ve
جِيئَةٌ [cî΄et] Ayakkabı yamayacak tasmaya ve kayışa denir ki pîne taʹbîr olunur, ʹalâ-kavlin gön ve sahtiyân dikecek sırıma denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı