اَلْجُعْشُوشُ [el-cuʹşûş] (cîm’in zammıyla) Uzun adama denir. Ve bodura denmekle zıdd olur; yukâlu: رَجُلٌ جُعْشُوشٌ أَيْ طَوِيلٌ ve yukâlu: رَجُلٌ جُعْشُوشٌ أَيْ قَصِيرٌ Ve yakışıksız bed-endâm kimseye denir; دَمِيمٌ [demîm] maʹnâsına. Ve ince ve arık ve çelimsiz adama denir; yukâlu: رَجُلٌ جُعْشُوشٌ أَيْ دَقِيقٌ نَحِيفٌ ضَامِرٌ
اَلْجُعْشُوشُ [el-cuʹşûş] (cîm’in zammı ve ʹayn’ın sükûnuyla عُصْفُورٌ [ʹuṡfûr] vezni üzere) جُعْسُوسٌ [cuʹsûs] gibi sîneyn-i mühmeleteyn ile kasîrü’l-kâmet olup mezmûm olan kimse. İbnu’s-Sikkît Kitâb-ı Ḵalb ve İbdâl’ında kelime-i mezbûrenin sîn’le ve şîn’le istiʹmâlin câ΄iz görmüştür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı