اَلرُّكُوحُ [er-rukûḩ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Bir nesneye meyl ve rükûn eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَحَ إِلَيْهِ رُكُوحًا إِذَا رَكَنَ Ve rücûʹ ve inâbet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَكَحَ إِلَيْهِ إِذَا أَنَابَ
اَلرُّكُوحُ [er-rukûḩ] (zammeteynle) ve
اَلْأَرْكَاحُ [el-erkâḩ] (hemzenin fethiyle) رُكْحٌ [rukḩ]un cemʹi. Ve
رُكْحٌ [rukḩ] ve
رُكْحَةٌ [rukḩat] Evin orta yerine dahi derler. Ve
رُكْحَةٌ [rukḩat] Bir pâre tiride derler ki çanakta bâkî kalmış ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı