Kamus-ı Muhit - الرمح maddesi

اَلرَّمْحُ [er-remḩ] (مَدْحٌ [medḩ] vezninde) Mızrakla sançmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَمَحَهُ رَمْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا طَعَنَهُ بِالرُّمْحِ Ve davar kıç ayağıyla tepme vurmak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: رَمَحَهُ الْفَرَسُ إِذَا رَفَسَهُ Ve çekirge hurde çakıl taşlarını ayağıyla geri çelmek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: رَمَحَ الْجُنْدُبُ إِذَا ضَرَبَهُ الْحَصَى بِرِجْلَيْهِ Ve şimşek çakmak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: رَمَحَ الْبَرْقُ إِذَا لَمَعَ

اَلرُّمْحُ [er-rumḩ] (râ’nın zammıyla) Maʹrûftur ki mızrağa denir, Fârisîde nîze ve asl Türkîde sünü derler. Cemʹi رِمَاحٌ [rimâḩ] gelir, râ’nın kesriyle ve أَرْمَاحٌ [ermâḩ] gelir. Ve

رُمْحٌ [rumḩ] Fakr ve fâkaya ıtlâk olunur, mızrak gibi ciğere te΄sîri münâsebetiyle. Mü΄ellif bu maʹnâyı fasl ve teşvîş eylemiştir; yukâlu: بِهِ رُمْحٌ أَيْ فَقْرٌ وَفَاقَةٌ

Vankulu Lugatı - الرمح maddesi

اَلرَّمْحُ [er-remḩ] (râ’nın fethiyle) Gönder vurmak; yukâlu: رَمَحَهُ رَمْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا طَعَنَهُ بِالرُّمْحِ Ve davar bir nesneyi ayağıyla vurmağa dahi derler; yukâlu: رَمَحَهُ الْفَرَسُ وَالْحِمَارُ وَالْبَغَلُ إِذَا ضَرَبَهُ بِرِجْلِهِ Ve çekirge taş ufağını ayağıyla vurmağa da derler; yukâlu: رَمَحَ الْجُنْدَبَ إِذَا ضَرَبَ الْحَصَى Ve جُنْدَبٌ [cundeb] cîm’in zammı ve dâl’ın fethiyle ufak çekirgeye derler.

اَلرُّمْحُ [er-rumḩ] (râ’nın zammıyla) Gönder, nîze maʹnâsına.