Kamus-ı Muhit - السرار maddesi

اَلسِّرَارُ [es-sirâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bu dahi elin ayasında ve cebhede olan çizgiye denir. Ve سِرَارٌ [sirâr] Ḩicâz’da bir mevziʹ adıdır. Ve Yemâme kurbünde bir su ʹâlâ-kavlin Temîm bilâdında bir çeşme adıdır. Ve سِرَارُ الشَّهْرِ [sirâru’ş-şehr] سَرَارٌ [serâr] gibi ayın âhir gecesine ıtlâk olunur; yukâlu: هَذِهِ لَيْلَةُ السِّرَارِ وَالسَّرَارِ وَالسَّرَرِ أَيْ آخِرُ لَيْلَةٍ مِنَ الشَّهْرِ

اَلسَّرَارُ [es-serâr] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

اَلسَّرَارَةُ [es-serâret] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Bunlar da nesebin ve soyun hâlis ve güzîdesine ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ مِنْ سِرِّ النَّسَبِ وَسَرَارِهِ وَسَرَارَتِهِ أَيْ مَحْضِهِ وَأَفْضَلِهِ Ve سَرَارَةٌ [serâret] bir nesnenin hâlis olmasına denir; yukâlu: هُوَ سِرٌّ بَيِّنُ السَّرَارَةِ أَيْ خَالِصٌ بَيِّنُ الْخُلُوصِ Ve bundan fiʹl mutasarrıf olmaz. Ve

سَرَارَةُ [Serâret] Baṯnu’l-Ḩille’de bir vâdî adıdır, سِرٌّ [Sirr] dahi denir ki zikr olundu. Ve سَرَارُ الْوَادِي [serâru’l-vâdî] ve سَرَارَةُ الْوَادِي [seraretu’l-vâdî] سِرُّ الْوَادِي [sirru’l-vâdî] gibi derenin batnına ıtlâk olunur ki hoş ve atyeb olan yeridir. Ve

سَرَارٌ [serâr] Hurmâ koruğuna ıtlâk olunur, سَيَّابٌ [seyyâb] maʹnâsına, henüz nuzc bulup zuhûra çıkmadığı melhûzuyla. Ve سَرَارُ الشَّهْرِ [serâru’ş-şehri] ayın âhir gecesine ıtlâk olunur, ke-mâ se-yuzkeru.

Vankulu Lugatı - السرار maddesi

اَلسِّرَارُ [es-sirâr] (sîn’in kesriyle) سِرَرٌ [sirer]de lügattır, elde ve alında olan hatlar maʹnâsına, nitekim mürûr etti.

اَلسَّرَارُ [es-serâr] (sîn’in fethiyle) Cemʹi. Ve

سَرَارٌ [serâr] Ayın âhir gecesine de derler.