اَلْإِسْمُ [el-ism] (hemzenin kesri ve zammıyla) ve
اَلسُّمُ [es-sum] ve
اَلسُّمَا [es-sumâ] (sîn’lerin harekât-ı selâsı ve elifin kasrıyla ki mecmûʹu sekiz lügattir) Bir nesnenin ʹalâmet ve nişânına denir; عُلُوٌّ [ʹuluvv] maʹnâsından me΄hûzdur; yukâlu: إِسْمُهُ كَذَا وَسُمُهُ وَسُمَاهُ أَيْ عَلَامَتُهُ Ve cevher ve ʹarazdan her nesnenin izâsına mevzûʹ olan lafzına denir yekdîgerden fasl ve temyîz için, Fârisîde nâm ve Türkîde ad taʹbîr olunur; cemʹi أَسْمَاءٌ [esmâ΄] ve أَسْمَاوَاتٌ [esmâvât] ve cemʹü’l-cemʹi أَسَامِي [esâmî] gelir yâ’nın isbâtı ve naksıyla. Şârih der ki bunların aslları سُمُوٌّ idi ki عُلُوٌّ [ʹuluvv] maʹnâsınadır. Mü΄ellifin ʹalâmetle tefsîri yine عُلُوٌّ [ʹuluvv] maʹnâsından me΄hûzdur. Ve Baṡriyyûn ve Kûfiyyûn beynlerinde olan ihtilâf maʹlûmdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı