Kamus-ı Muhit - السمر maddesi

اَلسَّمَرُ [es-semer] (fethateynle) Geceye denir, leyl maʹnâsına. Ve gece sohbetine ıtlâk olunur. Ve ay karanusuna denir, ظِلُّ الْقَمَرِ [żillu’l-ḵamer] maʹnâsına ki ayın aydını düşmeyip gölge olan yeridir. Ve dehr ve zamâna ıtlâk olunur. Ve karanlığa ıtlâk olunur, ظُلْمَةٌ [żulmet] maʹnâsına. Ve geceler oturup sohbet eden kimselerin meclisine denir.

اَلسَّمُرُ [es-semur] (sîn’in fethi ve mîm’in zammıyla) Bâdiye eşcârından bir şecer-i maʹrûf adıdır, müfredi سَمُرَةٌ [semuret]tir hâ’yla. Cemîʹ-i müfredâtta bu şeceri mugaylân nevʹinden olmak üzere beyân ederler ve onunla baʹzı eşhâs tesmiye olundular. Ez-ân cümle Semure b. Cunâde b. Cundeb ve Semure b. ʹAmr b. Cundeb ve Semure b. Cundeb b. Hilâl ve Semure b. Ḩabîb ve Semure b. Rebîʹa ve Semure b. ʹAmr el-ʹAnberî ve Semure b. Fâtik ve Semure b. Muʹâviye ve Semure b. Miʹyer sahâbelerdir. Ve Cundeb b. Mervân es-Semurî, Semure b. Cundeb es-Saḩâbî neslindendir, muhaddisîndendir. Ve Muḩammed b. Mûsâ es-Semerî ki fethateynledir, muhaddistir.

اَلسَّمْرُ [es-semr] (أَمْرٌ [emr] vezninde) ve

اَلسُّمُورُ [es-sumûr] (ظُهُورٌ [żuhûr] vezninde) Gece uyumamak maʹnâsınadır ki murâd uyumayıp sohbet ve lakırdı eylemektir; yukâlu: سَمَرَ فُلاَنٌ سَمْرًا وَسُمُورًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا لَمْ يَنَمْ يَعْنِي تَحَدَّثَ لَيْلاً وَهُمُ السُّمَّارُ وَالسَّامِرَةُ

Vankulu Lugatı - السمر maddesi

اَلسَّمَرُ [es-semer] (fethateynle) مُسَامَرَةٌ [musâmeret]tir, hikâyet etmek maʹnâsına, ʹalâ-mâ se-yecî΄u ʹakîbehu.

اَلسَّمُرُ [es-semur] (sîn’in fethi ve mîm’in zammı ile) Cemʹi.

اَلسَّمْرُ [es-semr] (sîn’in fethi ve mîm’in sükûnuyla) Kezâlik mîh vurmak; yukâlu: سَمَرْتُهُ أَسْمُرُهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ