اَلسُهْمَانُ [es-suhmân] (sîn’in zammı ve hâ’nın sükûnuyla) Cemʹi, nasîbler maʹnâsına. Ve
سَهْمُ الْبَيْتِ [sehmu’l-beyt] Evin içinde arkırı kodukları ok ağacıdır ki sâ΄ir ağaçları onun üzerine tertîb ederler. Ve ona düğer dahi derler ve lisân-ı Fârisîde teje ve tîr-i hâne derler. Ve bu takrîrden sâhib-i Ṡurâḩ’ın سَهْمُ الْبَيْتِ [sehmu’l-beyt] gird-â-gird-i hâne dediği sehv olduğu zâhir olur, zîrâ Cevherî bu makâmda سَهْمُ الْبَيْتَ [sehmu’l-beyt]i câ΄izle tefsîr etmiştir. Ve bâb-ı zâ’da اَلْجَائِزُ الْجِذْعُ الَّذِي قَالَ لَهُ بِالْفَارِسِيَّةِ تِير وَهُوَ سَهْمُ الْبَيْتِ demiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı