eş-şe΄ez ~ اَلشَّأَزُ

Kamus-ı Muhit - الشأز maddesi

اَلشَّأَزُ [eş-şe΄ez] (fethateynle) ve

اَلشُّؤُوزَةُ [eş-şu΄ûzet] (şîn’in zammıyla) Bir mekân yüksek olarak gılzatlı ve huşûnetli olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَئِزَ الْمَكَانُ شَأَزًا وَشُؤُوزَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا غَلُظَ وَارْتَفَعَ وَاشْتَدَّ Ve bir adam bir nesneden korkup muztarib ve bî-karâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَئِزَ الرَّجُلُ إِذَا قَلِقَ وَذُعِرَ وَيُقَالُ شُئِزَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولُ فَهُوَ مَشْؤُوزٌ وَمَشُوزٌ

اَلشَّئِزُ [eş-şe΄iz] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلشَّأْزُ [eş-şe΄z] (شَكْسٌ [şeks] vezninde) Maʹnâ-yı evvelden vasflardır; gılzatlı, huşûnetli yüksek mekâna denir; yukâlu: مَكَانٌ شَئِزٌ وَشَأْزٌ أَيْ غَلِيظٌ شَدِيدٌ مُرْتَفِعٌ

Vankulu Lugatı - الشأز maddesi

اَلشَّأْزُ [eş-şe΄z] (şîn’in fethi ve hemzenin sükûnuyla) Bir nesne iri ve berk olmak; yukâlu: شَئِزَ مَكَانُنَا شَأْزًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا غَلُظَ وَاشْتَدَّ Ve baʹzılar شَئِزَ [şe΄ize] قَلِقَ [ḵaliḵa] maʹnâsınadır dedi. Ve قَلَقٌ [ḵalaḵ] muztarib olmak maʹnâsınadır.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı