اَلسَّيْلُ [es-seyl] (مَيْلٌ [meyl] vezninde) ve
اَلسَّيَلَانُ [es-seyelân] (مَيَلَانٌ [meyelân] vezninde) Akmak maʹnâsınadır; yukâlu: سَالَ الْمَاءُ سَيْلًا وَسَيَلَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَرَى Ve
سَيْلٌ [seyl] Akan suya da ıtlâk olunur; masdar ism mevziʹine mevzûʹdur; yukâlu: مَاءٌ سَيْلٌ أَيْ سَائِلٌ Ve ʹinde’l-baʹz سَيْلٌ [seyl] cereyânı tugyân üzere olan firâvân suya ıtlâk olunur, zîrâ mübâlagayı mutazammındır, Fârisîde seylâb derler; cemʹi سُيُولٌ [suyûl]dür. Pes lisân-ı ʹâmme-i Türkîde sel suyu bâ-fermân-ı ʹâlî ile kabîlindendir.
اَلسِّيلَانُ [es-sîlân] (sîn’in kesriyle) Kılıcın ve bıçağın saplarına giren demire denir ki kuyruk taʹbîr olunur; tekûlu: طَوِّلْ سِيلَانَ السَّيْفِ وَنَحْوَهَ وَهُوَ سِنْخُ قَائِمِهِ Ve
سِيلَانُ [Sîlân] Bir cemâʹatin ismidir. Ve İbn Sîlân ashâbdandır. Ve ʹÎsâ b. Sîlân ve Câbir b. Sîlân muhaddislerdir.
اَلسَّيَلَانُ [es-seyelân] (fethateynle) Kezâlik suyun ve gayrı nesnenin akması; yukâlu: سَالَ الْمَاءُ وَغَيْرُهُ سَيْلًا وَسَيَلَانًا
اَلسِّيلَانُ [es-sîlân] (sîn’in kesri ve meddiyle) Kılıcın ve eger bıçağın sapa giren yeridir. Ebû ʹUbeyd eyetti: Bunu egerçi bu vech üzere işittim lâkin ehl-i ʹilmden işitmedim.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı