اَلصَّاعِقَةُ [eṡ-ṡâʹiḵat] Ölüme ıtlâk olunur, mevt maʹnâsına.
اَلصَّاعِقَةُ [eṡ-ṡâʹiḵat] (ʹayn’ın kesriyle) Şol âteştir ki gökten düşer, raʹd-ı şedîd zamânında; yukâlu: صَعَقَتْهُمُ السَّمَاءُ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَلْقَتْ عَلَيْهِمُ الصَّاعِقَةَ Ve
صَاعِقَةٌ [ṡâʹiḵat] Hîn-i ʹazâbda zâhir olan savta dahi derler, sayhatu’l-ʹazâb maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı