اَلطَّسُّوجُ [eṯ-ṯassûc] (سَفُّودٌ [seffûd] vezninde) Nâhiye maʹnâsınadır. Ve evzândan bir دَانِقٌ [dâniḵ]in ki denk taʹbîr olunur, rubʹu mikdâra denir; tesûy-i Fârisî muʹarrebidir. Zemâḣşerî beyânına göre yirmi dört حَبَّةٌ [ḩabbet] bir دِينَارٌ [dînâr]dır ve دِينَارٌ [dînâr]ın südsü ki dört حَبَّةٌ [ḩabbet]tir, bir دَانِقٌ [dâniḵ]tir. Ve bir دَانِقٌ [dâniḵ]in rubʹu ki bir حَبَّةٌ [ḩabbet]tir, طَسُّوجٌ [ṯassûc]dur. Lâkin mü΄ellife göre iki حَبَّةٌ [ḩabbet] olur, niteki “م،ك،ك” mâddesinde beyân eylemiştir. Ve حَبَّةٌ [ḩabbet] iki arpadır ki bir çekirdektir. Ve hardal, bir arpanın südsüdür ve üç hardal bir pirinçtir.
اَلطَّسُّوجُ [eṯ-ṯassûc] (sîn’in teşdîdiyle ṯâ’nın fethinden sonra) Taraf maʹnâsına. Ve
طَسُّوجٌ [ṯassûc] Kezâlik iki حَبَّةٌ [ḩabbet]e derler ve bir دَانِقٌ [dâniḵ] dört طَسُّوجٌ [ṯassûc]dur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı