اَلْعَالَمُ [el-ʹâlem] (lâm’ın fethiyle) Mecmûʹ-ı mahlûkata ıtlâk olunur, ʹalâ-kavlin batn-ı feleğin hâvî olduğu yaʹnî zîr-i felek-i kamerde mevcûd olan cümle-i cevâhir ü aʹrâza denir. Şârih der ki fi’l-asl mâ-yuʹlemu bihi’ş-şey΄ maʹnâsınadır; mahlûkâta ki mâsivâ-yı ilâhîdir, ıtlâkı mûcidi olan zât-ı ecell ü aʹlâyı bilmeğe delâlette vesîle olduğuna mebnidir; cemʹi عَالَمُونَ [ʹâlemûn] gelir. Ve işbu عَالَمٌ [ʹâlem] ile يَاسَمٌ [yâsem] lafzından gayrı fâʹal vezni elif ve nûn’la cemʹlendiği gayr-i vâkiʹdir ve cemʹiyyeti envâʹ ve asnâf iʹtibârıyladır, ʹâlem-i insân ve ʹâlem-i âb ve ʹâlem-i nâr gibi yâhûd eşref-i mahlûkât olan insânın taglîbine mahmûldür.
اَلْعَالِمُ [el-ʹâlim] ve
اَلْعَلِيمُ [el-ʹalîm] عِلْمٌ [ʹilm] ile muttasıf olan kimsedir, dânâ maʹnâsına; cemʹi عُلَمَاءُ [ʹulemâ΄] gelir, شُعَرَاءُ [şuʹarâ΄] gibi ve عُلَّامٌ [ʹullâm] gelir, جُهَّالٌ [cuhhâl] gibi. Şârih der ki عُلَمَاءُ [ʹulemâ΄] عَالِمٌ [ʹâlim] ve عَلِيمٌ [ʹalîm]in cemʹidir ve عُلَّامٌ [ʹullâm] yalnız عَالِمٌ [ʹâlim]in cemʹidir. عَالِمٌ [ʹâlim]de sıfat-ı ʹilm meleke ve garîze olmakla bâb-ı hâmise nakl ile عَلِيمٌ [ʹalîm] maʹnâsına olmakla cemʹ-i teksîri onunla müttehid oldu.
اَلْعَالِمُ [el-ʹâlem] (lâm’ın fethiyle) Halk maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı