اَلْكَشَفُ [el-keşef] (fethateynle) Nâsiyede olan saçın ve kâkülün dâ΄ire şeklinde yukarı doğru dürük ve yatkın olmasına denir ki alnı açıkça kalır, orasına كَشَفَةٌ [keşefet] denir hâ’yla.
اَلْكَشْفُ [el-keşf] (kâf’ın fethi ve şîn’in sükûnuyla) ve
اَلْكَاشِفَةُ [el-kâşifet] (عَافِيَةٌ [ʹâfiyet] vezninde) Bir nesneyi setr eden perde ve örtü makûlesini gidermekle ve kaldırmakla açığa çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَشَفَ عَنْهُ الْغِطَاءَ كَشْفًا وَكَاشِفَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَزَالَهُ عَنْهُ وَأَظْهَرَهُ Ve rüsvây eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: كَشَفَتْهُ الْكَوَاشِفُ أَيْ فَضَحَتْهُ الْفَوَاضِحُ
اَلْكَشَفُ [el-keşef] (fethateynle) Alın nihâyet bulduğu yerden kılların yukarı mâyil olmasıdır, yaʹnî alnında olan kılların yatımı yukarı olmasıdır. Ve
كَشَفٌ [keşef] At kısmında kuyruk bittiği yerde olan buruşukluktur.
اَلْكَشْفُ [el-keşf] (kâf’ın fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Bir nesneyi açmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı