اَلْمُتَصَدِّقُ [el-muteṡaddiḵ] (مُتَفَرِّقٌ [muteferriḵ] vezninde) Sadaka ve zekât veren adama denir; yukâlu: هُوَ مُتَصَدِّقٌ أَيْ مُعْطِي الصَّدَقَاتِ Ve fi’t-tenzîl: ﴿إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ﴾ الآية، أَصْلُهُ اَلْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ فَقُلِبَتِ التَّاءُ صَادًا وَأُدْغِمَتْ فِي مِثْلِهَا Şârih der ki تَصَدُّقٌ [taṡadduḵ] mutlakan tafaddul maʹnâsına olup baʹdehu ʹörfte kendisiyle sevâb-ı ilâhî taleb olunan fiʹlde ki sadaka vermekten ʹibârettir, istiʹmâl olundu; tekûlu: تَصَدَّقْتُ عَلَى الْفُقَرَاءِ وَتَصَدَّقْتُ بِكَذَا
اَلْمُتَصَدِّقُ [el-muteṡaddiḵ] (mîm’in zammı ve dâl’ın kesri ve teşdîdiyle) Sadaka veren kimse. Ve مُتَصَدِّقٌ [muteṡaddiḵ] sadaka alan kimseye demezler; yukâlu: مَرَرْتُ بِرَجُلٍ يَسْأَلُ الصَّدَقَةَ وَلَا يُقَالُ يَتَصَدَّقُ وَالْعَامَّةُ تَقُولُهُ Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ﴾ (الحديد، 18) بِتَشْدِيدِ الصَّادِ أَصْلُهُ الْمُتَصَدِّقِينَ فَقُلِبَتِ التَّاءُ صَادًا وَأُدْغِمَتْ فِي مِثْلِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı