اَلْمُذَائِرُ [el-mužâ΄ir] Ondan ism-i fâʹildir; yukâlu: مَرْأَةٌ مُذَائِرٌ أَيْ نَاشِزَةٌ عَلَى بَعْلِهَا Ve yavrusunu vazʹ eylediği hînde ondan nefret edip hanîn eylemeyen ʹalâ-kavlin hemân burnunun ucuyla koklayıp derûnundan özlemez olan nâkaya denir; yukâlu: نَاقَةٌ مُذَائِرٌ إِذَا كَانَتْ تَنْفِرُ عَنِ الْوَلَدِ سَاعَةَ تَضَعُهُ أَوْ تَرْأَمُ بِأَنْفِهَا وَلاَ يَصْدُقُ حُبُّهُا
اَلْمُذَائِرُ [el-mužâ΄ir] (mîm’in zammı ve hemzenin kesriyle) Şol nâkadır ki veledin vazʹ ettiği hînde ondan nefret eyleye. Baʹzılar eyitti: مُذَائِرٌ [mužâ΄ir] şol nâkadır ki veledin burnu ucuyla seve yaʹnî muhabbeti derûnî olmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı