اَلرُّئِيُّ [er-ru΄iyy] (râ’nın zammı ve hemzenin kesriyle صُلِيٌّ [ṡuliyy] vezninde) ve
اَلرُّؤَاءُ [er-ru΄â΄] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve
اَلْمَرْآةُ [el-mer΄ât] (مَرْمَاةٌ [mermât] vezninde) İnsândan nazar taʹalluk edecek yere denir, manzar maʹnâsına; ʹalâ-kavlin رُئِيٌّ [ru΄iyy] ve رُؤَاءٌ [ru΄â΄] hüsn-i manzar maʹnâsına olup ve مَرْآةٌ [mer΄ât] ʹale’l-ıtlâk manzar maʹnâsınadır; yukâlu: هُوَ حَسَنُ الرُّئِيِّ وَالرُّؤَاءِ وَالْمَرْآةِ أَيِ الْمَنْظَرِ أَوِ الْأُولَى حُسْنُ الْمَنْظَرِ وَالثَّالِثُ عَلَى الْإِطْلَاقِ
اَلْمِرْآةُ [el-mir΄ât] (مِسْحَاةٌ [misḩât] vezninde) Aynaya denir. Şârih der ki aslı مِرْأَيَةٌ idi, مِفْعَلَةٌ [mifʹalet] vezninde, ism-i âlet ve ism-i mekân dahi olur; cemʹi مَرَائِي [merâ΄î] gelir جَوَارِي [cevârî] ve غَوَاشِي [ġavâşî] gibi ve مَرَايَا [merâyâ] kelimesi kıyâstan hârictir, lâkin Durre şerhinde Şihâb semâʹan ve kıyâsen vürûdunu tasrîh eylemiştir.
اَلْمَرْآةُ [el-mer΄ât] (mîm’in fethi ve râ’nın sükûnu ve hemzenin fethi ve meddiyle) Hûb nazargâh olan yer; yukâlu: إِمْرَأَةٌ حَسَنَةُ الْمَرْآةِ
اَلْمِرْآةُ [el-mir΄ât] (mîm’in kesri ve râ’nın sükûnu ve hemzenin meddiyle) Âyîne ki ona nazar olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı