اَلْمُرَاقَبَةُ [el-murâḵabet] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) ve
اَلرِّقَابُ [er-riḵâb] (râ’nın kesriyle) Bu dahi bir nesneyi hıfz ve hirâset eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَاقَبَهُ مُرَاقَبَةً وَرِقَابًا إِذَا حَرَسَهُ ve مُرَاقَبَةٌ [murâḵabet]-i sûfiyye dahi bu maʹnâdandır ki her emrde rızâ-yı Bârî tarafını muhâfaza edip kezâlik cemîʹ-i ahvâline dâ΄imâ ʹilm-i ilâhî muhît olduğunu mülâhaza ile nefsini muhârese eylemekten ʹibârettir. Ve مُرَاقَبَةٌ [murâḵabet] ehl-i ʹarûz ıstılâhındandır ki “bahr-i muzâriʹ”in ve “bahr-i muktedab”ın ʹarûzu bir kerre مَفَاعِيلُ [mefâʹîlu] ve bir kerre مَفَاعِيلٌ [mefâʹîlun] olmaktan ʹibârettir.
اَلْمُرَاقَبَةُ [el-murâḵabet] (mîm’in zammı ve ḵâf’ın fethiyle) Ḣudây taʹâlâdan havf etmek; yukâlu: رَاقَبَ اللهَ فِي أَمْرِهِ أَيْ خَافَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı