اَلْمِسْيَاحُ [el-misyâḩ] (مِفْتَاحٌ [miftâḩ] vezninde) Dâ΄imâ gammâzlık ve şerr ve şûriş ve fitne-bâzlıklara seyr ve devr eden müfside ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ مِسْيَاحٌ فَاجْتَنِبُوهُ أَيْ يَسِيحُ بِالنَّمِيمَةِ وَالشَّرِّ فِي اْلأَرْضِ
اَلْمِسْيَاحُ [el-misyâḩ] (mîm’in kesriyle) Şol kimsedir ki yer yüzünde gezip gammâzlık eyleyip şerr işleye. Ve fi’l-hadîsi: “لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ وَلَا بِالْمَذَايِيعِ الْبُذْرِ” [ Ve] مَذَايِيعُ [mežâyîʹ] مِذْيَاعٌ [mižyâʹ]ın cemʹidir mîm’in kesriyle ve žâl-ı muʹceme ile ve ʹayn-ı mühmele ile sır fâş edici maʹnâsına. Ve بُذْرٌ [bužr] bâ’nın zammı ve zâl-ı muʹcemenin sükûnuyla بُذُورٌ [bužûr]un cemʹidir, kezâlik sır fâş etmek maʹnâsına. Ve hadîs-i şerîfte بُذْرٌ [bužr] mâ-kablini tefsîren gelmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı