اَلْمُشَاحَّةُ [el-muşâḩḩat] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bir nesne bir kimse ʹindinde pek muʹteber olduğundan âhere vermeyip dınnet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَاحَّ فُلاَنٌ بِهِ عَلَى فُلاَنٍ إِذَا ضَنَّ بِهِ Ve minhu kavlu’l-mü΄ellifîn: “لاَ مُشَاحَّةَ فِي اْلإِصْطِلاَحِ”
اَلْمُشَاحَّةُ [el-muşâḩḩat] (mîm’in zammıyla) Buhl edişmek; yukâlu: فُلَانٌ يُشَاحُّ عَلَى فُلَانٍ أَيْ يَضِنُّ بِهِ Ve ضِنَّةٌ [ḋinnet] ḋâd-ı muʹcemenin kesriyle buhle derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı