اَلْمُفَلَّجُ [el-mufellec] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Râst ve müstakîm olmayan nesneye ıtlâk olunur, gûyâ ki saptığı yerden iki bölünmüştür; yukâlu: أَمْرٌ مُفَلَّجٌ أَيْ غَيْرُ مُسْتَقِيمٍ Ve
مُفَلَّجُ الثَّنَايَا [mufellecu’šamp;-šamp;enâyâ] Ön dişleri seyrek olan kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ مُفَلَّجُ الثَّنَايَا أَيْ مُنْفَرَجُهَا
اَلْمُفَلَّجُ [el-mufellec] (mîm’in zammı ve lâm’ın fethi ve teşdîdiyle) Ön dişi seyrek olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ مُفَلَّجُ الثَّنَايَا أَيْ مُنْفَرِجُهَا Yaʹnî dişleri seyrek maʹnâsına ki مُتَرَاصٌّ [muterâṡṡ]ın mukâbilidir ki مُتَرَاصُّ الْأَسْنَانِ [muterâṡṡu’l-esnân] ṡâd-ı mühmelenin teşdîdiyle dişleri zayyik demek olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı