اَلْمُفَوَّهُ [el-mufevveh] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) ve
اَلْفَيِّهُ [el-feyyih] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) Söz bilir nâtıka-perdâz fasîh ve mütekellim adama denir; ʹalâ-kavlin doymak bilmez ekûl ve şedîdü’l-ekl şahsa denir; yukâlu: رَجُلٌ مُفَوَّهٌ وَفَيِّهٌ أَيْ مِنْطِيقٌ أَوْ نَهِمٌ شَدِيدُ الْأَكْلِ Ve
مُفَوَّهٌ [mufevveh] zikri âtî أَفْوَاهٌ [efvâh] katılmakla pek mutayyeb olmuş tîbe denmekle bu ʹalâka ile mutlakan mutayyeb nesneye vasf olur; ve minhu yukâlu: شَرَابٌ مُفَوَّهٌ أَيْ مُطَيَّبٌ وَكَذَا يُقَالُ مِنْطِيقٌ مُفَوَّهٌ وَمَنْطِقٌ مُفَوَّهٌ أَيْ بَلِيغٌ طَيِّبٌ
اَلْمُفَوَّهُ [el-mufevveh] (mîm’in zammı ve vâv’ın fethi ve teşdîdiyle) Kesîrü’l-kelâm olan kimse, مِنْطِيقٌ [minṯîḵ] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı