اَلْمُهَاتَاةُ [el-muhâtât] (مُبَاهَاةٌ [mubâhât] vezninde) مُعَاطَاةٌ [muʹâṯât] maʹnâsınadır,bir adama bir nesne vermek maʹnâsınadır; yukâlu: هَاتَاهُ أَيْ عَاطَاهُ وَتَقُولُ مَا أُهَاتِيكَ أَيْ مَا أَنَا بِمُعْطِيكَ
اَلْمُهَاتَاةُ [el-muhâtât] (mîm’in zammıyla) Verişmek; tekûlu: هَاتِ إِنْ كَانَ بِكَ مُهَاتَاةٌ ve yukâlu: مَا أُهَاتِيكَ أَيْ مَا أُعَاطِيكَ وَلَا يُقَالُ مِنْهُ هَاتَيْتُ وَلَا يُنْهَى بِهَا Yaʹnî bundan sîga-i nehy gelmez. Ve Ḣalîl eyitti: هَاتِ [hâti]nin aslı “آتَى-يُؤْتِي” dir, elif yâ’ya kalb olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı