اَلْمَهُوبُ [el-mehûb] (مَقُولٌ [maḵûl] vezninde) ve
اَلْمَهِيبُ [el-mehîb] (مَكِيلٌ [mekîl] vezninde) ve
اَلْهَيُوبُ [el-heyûb] (kezâlik صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve
اَلْهَيْبَانُ [el-heybân] (kezâlik سَلْمَانُ [selmân] vezninde) Şol heybetli ve ʹazametli adama denir ki nâs kendiden havf ve hazer eder ola; yukâlu: رَجُلٌ هَائِبٌ وَهَيُوبٌ وَهَيَّابٌ وَهَيِّبٌ وَهَيْبَانٌ وَهَيِّبَانٌ وَهَيَّابَةٌ أَيْ يَخَافُ النَّاسَve yukâlu: رَجُلٌ مَهُوبٌ وَمَهِيبٌ وَهَيُوبٌ وَهَيْبَانٌ أَيْ يَخَافُهُ النَّاسُ
اَلْمَهِيبُ [el-mehîb] (mîm’in fethi ve hâ’nın kesriyle) Şol kimsedir ki ondan heybet alalar; yukâlu: رَجُلٌ مَهِيبٌ أَيْ يَهَابُهُ النَّاسُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı